Het lijkt misschien vreemd, maar in een bos hier om de hoek, daar groeit een serie rechte planken uit de grond. In de late uurtjes schoot er soms zachtjes "was weer zo, was weer zo" tussen de takken vandaan. En hoe langer je er op let, hoe meer het het licht tussen de bomen vandaan begint te sijpelen, en hoe sterker de vijandigheid in het bloed van de deelnemers begint te kolken. Wedstrijd na wedstrijd groeien de takken en de argwaan, en hoe meer je wordt geholpen, hoe meer je je afvraagt of de boombegeleiders nou eigenlijk wel zo onpartijdig zijn als ze claimen.